Co dzieje się z Twoim ciałem gdy trenujesz?
- 2183
Czy zastanawiałeś się kiedyś co daje trening i w jaki sposób wpływa na twój organizm?
Co dokładnie dzieje się w każdym z układów ?Rozwiejemy wszelkie wątpliwości i wyjaśnimy dokładny proces zmian.
Zmiany zachodzące w układzie oddechowym
Na czynnik adaptacyjny związany z układem oddechowym do wykonywanego wysiłku, wpływ ma przede wszystkim zwiększenie się pojemności życiowej płuc, maksymalnej dowolnej wentylacji płuc oraz nasilonej objętości wydechowej co jest wynikiem przyrostu siły w obrębie mięśni oddechowych jak i zwiększona ruchomości klatki piersiowej.Wzrost pojemności życiowej płuc wzrasta o około 5 a nawet do 6 i 7 litrów. Funkcja oddechowa organizmu pod wpływem systematycznego wysiłku fizycznego staje się efektywniejsza ,dzięki pogłębieniu się oddechu i zwolnieniu się rytmu oddechowego. Wysiłek redukcję zmęczenie mięśni oddechowych, jak i odczucie subiektywnej duszności przy większych obciążeniach, ponieważ mięśnie te nie muszą już wykonywać tak dużej ,obciążającej dla nich pracy .U osób ćwiczących systematycznie (tzn. co najmniej 3 razy w tygodniu ,minimum 30 min) wykazuje się zwiększona pojemność dyfuzyjna płuc przez poprawę stosunku wentylacji do przepływającej przez płuca krew oraz zwiększony przepływ krwi. Wzrasta również potencjalna możliwości w obrębie maksymalnej wentylacji płuc. Może się ona wahać w granicach 80-200 l/min .
Zmiany zachodzące w układzie krążenia.
Treningi o charakterze wytrzymałościowym prowadzą do spadku ciśnienia spoczynkowego oraz zmniejszenia częstości skurczów serca . Taka sama objętość minutowa serca osiągana jest przy mniejszym wzroście częstości skurczów serca co prowadzi do mniejszej intensywności pracy mięśnia a także jego zapotrzebowania na tlen . Gdy pobór tlenu rośnie , zwiększa się maksymalna objętość wyrzutowa serca oraz objętość minutowa serca ,nie zmienia się natomiast maksymalna częstość skurczów serca . Przerost mięśnia sercowego a także poprawa funkcji rozkurczowej prowadzi do wzrostu maksymalnej objętości wyrzutowej . Zwiększony rozkurcz wymiaru wewnętrznego komór oraz pogrubienie mięśnia sercowego charakteryzuje przerost treningowy . Najistotniejsze zmiany treningowe w naczyniach to zdolność do zwiększonej relaksacji tętnic powiększenie ogólnej liczby naczyń włosowatych w trenowanych grupach mięśniowych .Trening siłowy oraz szybkościowo siłowy w porównaniu do treningu wytrzymałościowego powoduje znacząco mniejsze zmiany.
Zmiany zachodzące w układzie kostnym
Układ kostny jest biernym narządem ruchu człowieka, w obrębie którego dochodzi do nieustannych przemian .Trwają one przez całe życie organizmu i powodują ciągłe przebudowy. Nasz bierny aparat ruchu powstaje na podłożu łącznotkankowym bądź też chrzęstnym. Kości zbudowane są z beleczek kostnych, których ułożenie jest zgodne z kierunkiem działania na nie różnych rodzaju sił ,głównie nacisku i skręcenia . W trakcie wykonywania systematycznie wysiłku fizycznego w tkance dochodzi do szeregu bardzo istotnych zmian. Regularne ćwiczenia wywierają wpływ na prawidłowość rozwoju koścca, w zakresie ich przyrostu na długość oraz grubość. Zmiany te powodują , że kość jest bardziej wytrzymała i odporna na wszelakie uszkodzenia mechaniczne. Wraz z wiekiem dochodzi do zmniejszenia gęstości w budulcu kości (związane jest to z budową beleczek i ich wysycenia solami mineralnymi). Może to spowodować rozwój osteoporozy. Wysiłek fizyczny zmniejsza ryzyko powstania tych wszystkich niekorzystnych zmian oraz jest ważnym czynnikem w profilaktyce osteoporozy starczej i pomenopauzalnej . Ważną rolę w terapii pourazowej po złamaniach kości odgrywa rehabilitacja. Ćwiczenia wywierają wpływ na kształtowanie się beleczek kostnych, przyśpieszając zrastanie przez mineralizację .
Zmiany zachodzące w układzie mięśniowym
Wysiłek fizyczny ,a przede wszystkim ćwiczenia siłowe powodują przyrost masy mięśni, który jest zależny od sumy przyrostów masy w zakresie pojedynczych włókienek mięśniowych .Ćwiczenia fizyczne wywierają wielki wpływ na szereg zmian biochemicznych w obrębie mięśnia. Zwiększa się ilość miozyny- jest to białko kurczliwe które, usprawnia wyzwalanie energii jak i korzystanie z niej w trakcie trwania procesu skurczu mięśniowego, a także mobilizuje związki energetyczne. Systematycznie ćwiczone mięśnie cechuje lepsze dostarczanie tlenu co jest umożliwione dzięki zwiększonej kapilaryzacjii włókien mięśniowych oraz wzrostu mioglobiny
Wpływ wysiłku fizycznego na zdrowie psychiczne i stan psychiczny w procesie starzenia się
Regularne ćwiczenia fizyczne doskonale poprawiają samopoczucie, minimalizują zdenerwowanie, podnosząc ogólnie zadowolenie z wykonywanych przez nas samych czynności. Wysiłek fizyczny stanowi jeden z najbardziej skutecznych środków, który przeciwdziała stanom depresyjnym. Powoduje, iż o wiele łatwiej jest nam sobie poradzić z czynnikami stresogennymi .Odpowiednie i starannie dobrane ćwiczenia , które są uprawiane regularnie przez dłuższy okres czasu, doskonale ulepszają sprawność fizyczną ,także u osób w starszym wieku.Wysiłek fizyczny utrzymuje odpowiednią stabilizację ciężaru ciała(to znaczy na optymalnym poziomie), pozwala zachować prawidłową siłę mięśni oraz redukuje zmniejszenie zakresu ruchomości w stanach, co zapobiega starczemu zniedołężnieniu. W dużym stopniu poprawiają sprawne funkcjonowanie układu krążenia jak i polepszają ogólne samopoczucie człowieka.
Zmiany zachodzące w narządach wewnętrznych
Procesy zachodzące w obrębie narządów wewnętrznych pod wpływem wysiłku fizycznego są bardzo istotne ,gdyż mają one wpływ na zwiększenie ogólnej wydolności.W wątrobie dochodzi do wzrostu zapasu glikogenu i zwiększa się jego udział podczas zachodzących przemian energetycznych. Wysiłek wpływa na ilość prawidłowych enzymów. Reguluje się przemianę głównych substratów energetycznych węglowodanów, białek i tłuszczów. Powiększają się zasoby energetyczne wątroby a także polepsza się możliwość ich wykorzystywania i uzupełnienia.Kolejnym istotnym narządem w obrębie którego dochodzi do szeregu zmian w trakcie wysiłku są nerki. Ich cztery podstawowe funkcje to: funkcja wydalnicza, regulacyjna oraz wydzielnicza jak i metaboliczna. W czasie wysiłku fizycznego dochodzi do zmniejszenia się ilości oddawanego moczu, za co odpowiada spadek diurezy, co jest spowodowane zmniejszoną filtracją kłębuszkową, a to z kolei ogranicza przepływ nerkowego krwi oraz wzrostu zwrotnego wchłaniana kanalikowego. Wysiłek fizyczny odpowiada także za zmiany w składzie moczu. Spada wydalanie sodu, fosforanów, chlorków sodu, amoniaku oraz azotu, natomiast wzrasta wydalanie potasu z kreatyniny.