Czy zastanawiałeś się kiedyś co daje trening i w jaki sposób wpływa na twój organizm?

Co dokładnie dzieje się w każdym z układów ?Rozwiejemy wszelkie wątpliwości i wyjaśnimy dokładny proces zmian.

 Zmiany zachodzące w układzie oddechowym

Na czynnik adaptacyjny związany z układem oddechowym  do wykonywanego wysiłku, wpływ ma przede wszystkim zwiększenie się pojemności życiowej płuc, maksymalnej dowolnej wentylacji płuc oraz nasilonej objętości wydechowej co jest wynikiem przyrostu siły w obrębie mięśni oddechowych  jak i  zwiększona ruchomości klatki piersiowej.Wzrost pojemności życiowej płuc wzrasta o około  5 a nawet do 6 i 7 litrów. Funkcja oddechowa organizmu pod wpływem systematycznego wysiłku fizycznego staje się efektywniejsza ,dzięki pogłębieniu się oddechu i zwolnieniu się rytmu oddechowego. Wysiłek redukcję zmęczenie mięśni oddechowych, jak i odczucie subiektywnej duszności przy większych obciążeniach, ponieważ mięśnie te nie muszą już  wykonywać tak dużej ,obciążającej dla nich pracy .U osób ćwiczących systematycznie (tzn. co najmniej 3 razy w tygodniu ,minimum 30 min)  wykazuje się zwiększona pojemność dyfuzyjna płuc przez poprawę stosunku wentylacji do przepływającej przez płuca krew oraz zwiększony przepływ krwi. Wzrasta również potencjalna możliwości w obrębie maksymalnej wentylacji płuc. Może się ona wahać w granicach 80-­200 l/min .

 Zmiany zachodzące w układzie krążenia.

Treningi o charakterze wytrzymałościowym prowadzą do spadku ciśnienia spoczynkowego oraz zmniejszenia częstości skurczów serca . Taka sama objętość minutowa serca osiągana  jest  przy mniejszym wzroście częstości skurczów serca  co prowadzi do mniejszej intensywności pracy mięśnia  a także jego zapotrzebowania na tlen . Gdy pobór tlenu rośnie , zwiększa się maksymalna objętość wyrzutowa serca oraz objętość minutowa  serca ,nie zmienia się natomiast  maksymalna częstość skurczów  serca . Przerost mięśnia sercowego  a także poprawa funkcji rozkurczowej prowadzi do wzrostu maksymalnej objętości wyrzutowej . Zwiększony rozkurcz wymiaru wewnętrznego komór oraz pogrubienie mięśnia sercowego charakteryzuje przerost treningowy . Najistotniejsze zmiany treningowe w naczyniach to zdolność  do zwiększonej relaksacji tętnic powiększenie ogólnej liczby naczyń włosowatych w trenowanych grupach mięśniowych .Trening siłowy oraz szybkościowo siłowy w porównaniu do treningu wytrzymałościowego powoduje znacząco mniejsze zmiany.

 Zmiany zachodzące w układzie kostnym

Układ kostny jest  biernym narządem ruchu człowieka, w obrębie którego dochodzi do nieustannych przemian .Trwają one przez całe życie organizmu i powodują ciągłe przebudowy. Nasz bierny aparat ruchu powstaje na podłożu łącznotkankowym bądź też chrzęstnym. Kości zbudowane są z beleczek kostnych, których ułożenie jest zgodne z kierunkiem działania na nie różnych  rodzaju sił ,głównie nacisku i skręcenia . W trakcie wykonywania systematycznie wysiłku fizycznego w tkance dochodzi do szeregu bardzo  istotnych zmian. Regularne ćwiczenia wywierają wpływ na prawidłowość rozwoju koścca, w zakresie ich przyrostu na długość oraz grubość. Zmiany te powodują , że kość  jest bardziej wytrzymała i odporna na  wszelakie uszkodzenia  mechaniczne. Wraz z wiekiem dochodzi do zmniejszenia gęstości  w budulcu kości (związane jest to z budową beleczek i ich wysycenia solami mineralnymi). Może to spowodować rozwój osteoporozy. Wysiłek fizyczny zmniejsza ryzyko powstania tych wszystkich niekorzystnych zmian oraz jest  ważnym czynnikem  w profilaktyce osteoporozy starczej i pomenopauzalnej . Ważną rolę w terapii  pourazowej po złamaniach kości odgrywa rehabilitacja. Ćwiczenia wywierają wpływ na  kształtowanie się beleczek kostnych, przyśpieszając zrastanie przez  mineralizację .

Zmiany zachodzące w układzie mięśniowym

Wysiłek fizyczny ,a przede wszystkim ćwiczenia siłowe powodują przyrost masy mięśni, który jest zależny od sumy przyrostów masy w zakresie pojedynczych włókienek mięśniowych .Ćwiczenia fizyczne wywierają wielki wpływ na szereg zmian biochemicznych w obrębie mięśnia. Zwiększa się ilość miozyny- jest to białko kurczliwe które, usprawnia wyzwalanie energii jak i korzystanie z niej w trakcie trwania procesu skurczu mięśniowego, a także mobilizuje związki energetyczne. Systematycznie ćwiczone mięśnie cechuje lepsze dostarczanie tlenu co jest umożliwione dzięki zwiększonej kapilaryzacjii włókien mięśniowych oraz wzrostu  mioglobiny 

Wpływ wysiłku fizycznego na zdrowie psychiczne i stan psychiczny w procesie starzenia się

 Regularne ćwiczenia fizyczne doskonale poprawiają samopoczucie, minimalizują zdenerwowanie, podnosząc ogólnie zadowolenie z wykonywanych przez nas samych czynności. Wysiłek fizyczny stanowi jeden z najbardziej skutecznych  środków, który przeciwdziała  stanom depresyjnym. Powoduje, iż o wiele łatwiej jest nam sobie poradzić z czynnikami stresogennymi .Odpowiednie i starannie dobrane ćwiczenia , które są uprawiane regularnie przez dłuższy okres czasu, doskonale ulepszają sprawność fizyczną ,także u osób w starszym wieku.Wysiłek fizyczny utrzymuje odpowiednią stabilizację ciężaru ciała(to znaczy na optymalnym poziomie), pozwala zachować prawidłową siłę mięśni oraz redukuje zmniejszenie zakresu ruchomości w stanach, co zapobiega starczemu zniedołężnieniu. W dużym stopniu poprawiają sprawne funkcjonowanie układu krążenia jak i polepszają ogólne samopoczucie człowieka.

Zmiany zachodzące w narządach wewnętrznych

Procesy zachodzące w  obrębie narządów wewnętrznych pod wpływem  wysiłku fizycznego są  bardzo istotne ,gdyż mają  one wpływ na zwiększenie ogólnej wydolności.W wątrobie dochodzi do wzrostu  zapasu  glikogenu i zwiększa się jego udział  podczas zachodzących przemian energetycznych.  Wysiłek wpływa  na  ilość prawidłowych enzymów. Reguluje się przemianę głównych substratów energetycznych węglowodanów, białek i tłuszczów. Powiększają się zasoby energetyczne wątroby a także polepsza się możliwość ich wykorzystywania i uzupełnienia.Kolejnym istotnym narządem w obrębie  którego dochodzi do szeregu zmian w trakcie wysiłku są nerki. Ich cztery podstawowe funkcje to: funkcja wydalnicza, regulacyjna oraz wydzielnicza jak i metaboliczna. W czasie wysiłku fizycznego dochodzi do zmniejszenia  się ilości oddawanego moczu, za co odpowiada  spadek diurezy, co jest spowodowane  zmniejszoną filtracją kłębuszkową, a to z kolei  ogranicza przepływ nerkowego krwi oraz wzrostu zwrotnego wchłaniana kanalikowego. Wysiłek fizyczny odpowiada także za zmiany w  składzie moczu. Spada wydalanie sodu, fosforanów, chlorków sodu, amoniaku oraz azotu, natomiast wzrasta  wydalanie potasu z kreatyniny.